schaduw

Psychosynthese

De grondlegger van de psychosynthese is de Italiaanse psychiater Roberto Assagioli (1888 - 1974). Assagioli was bekend met de psychoanalyse en de Jungeaanse psychologie, maar ervoer ook een gemis. Hij ontwikkelde een transpersoonlijke psychologie, waar de aandacht zich ook richtte op zingeving en gemeenschapszin. Hij benadrukte naast een lager en midden onbewuste ook een besef van een hoger onbewuste; een laag waar de hogere menselijke waarden zetelen. Hij reikte daarmee naar ziel en bezieling; datgene wat ons inspireert en beweegt. Dit binnen een bewegende wereld.

De psychosynthese streeft naar een samenhang tussen de binnenwereld en de buitenwereld van de mens. Een synthese tussen tegengestelden in ons zelf en in relatie met zaken buiten ons zelf, bv. ons werk. Psychosynthese geeft ons de mogelijkheid om tot volle wasdom te komen en tot het volledige gebruik van onze potentie met een besef van onze existentiële en spirituele aard.

De psychosynthese hanteert technieken en modellen die ons helpen bepaalde doelen te bereiken en zicht te krijgen op onze blinde vlekken. Verder richt psychosynthese zich niet alleen op het individu, maar ziet deze altijd in een bepaalde context, gemeenschap, netwerken en groepen.